سوسیال ‌دموکراسی یا مردم‌ سالاری اجتماعی

سوسیال ‌دموکراسی یا مردم‌ سالاری اجتماعی یک ايدئولوژي سياسي چپ در قالب سیاست کلاسیک است. حرکت مردم ‌سالاری سوسیال معاصر مسیر اصلاح نظام سرمايه داري را با در نظر گرفتن عدالت اجتماعی طی می‌کند.

ابتدا سوسیال دموکراسی شامل انواع گرایش‌های مارکسیستی از گرایش‌ های انقلابی همچون رزا لوكزامبورگ و ولاديمير لنين تا گرایش ‌های مختلفی همچون كائوتسكي و برنشتاين را شامل بود، اما بخصوص پس از جنگ جهاني اول و انقلاب اكتبر در روسیه سوسیال دموکراسی بیشتر و بیشتر به گرایشی غیرانقلابی بدل شد.

تا آن جا که گرایش رویزیونیستی که برنشتاین نمایندگی می‌کرد، مبنی بر اینکه سوسیالیسم نه از طریق انقلاب که از طریق اصلاحات تدریجی به دست می‌آید تقریباً بر کل سوسیال دموکراسی حاکم گشت. شعار بعضی سوسیال دموکرات ‌ها « نه به انقلاب، آری به اصلاح » بوده است.(Evolution, not Revolution)

در میانه ‌های سده بیستم سوسیال ‌دموکرات ‌ها از اِعمال قوانین جدیتر کار، ملی کردن صنايع اصلی و ایجاد دولت رفاهي هواداری می‌کردند.

امروزه سازمان « انترناسیونال سوسیالیستی »  مهم‌ترین سازمانی است که در سطح جهانی احزاب سوسیال دموکرات را (در کنار احزاب سوسیالیست دموکراتیک) دربر می‌گیرد.

سوسیال دموکراسی نباید با « سوسیالیسم دموکراتیک » اشتباه گرفته شود. سوسياليسم دموكراتيك در واقع انشعابی فکری از سوسیال دموکراسی است. تفاوت این دو همیشه کاملاً مشخص نیست اما سوسیالیسم دموکراتیک معمولاً چپ تر از سوسیال دموکراسی است.

احزاب سوسیال دموکرات به همراه احزاب سوسیالیست دموکراتیک در « انترناسیونال سوسیالیستی » گرد آمده اند.

حزب سوسیال دموکرات ایران یکی از احزاب کوچک و نه چندان مطرح در اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران است.

حزب دموکرات کردستان ایران تنها حزب ایرانی است که به عنوان عضو ناظر در « انترناسيونال سوسياليستي » پذیرفته شده است.

گل رز قرمز معمولا به عنوان نماد مردم‌ سالاری سوسیال به کار می‌رود. این نماد در دوره‌ای پس از جنگ جهاني دوم انتخاب شد.

با سپاس

محرم سعيدي