قانون گذرنامه
مصوب 1351/12/10(با اصلاحات و الحاقات بعدی)
فصل اول - كليات
ماده 1- گذرنامه سندي است كه از طرف مأموران صلاحيتدار دولت ایران مذكور در اين قانون براي مسافرت اتباع ايران به خارج و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران داده مي شود.
ماده 2- اتباع ايران براي خروج از كشور و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران بايد تحصيل گذرنامه نمايند. صدور گذرنامه منوط به ارائه اسنادي است كه هويت و تابعيت ايراني تقاضاكننده را ثابت نمايد. اسناد مزبور به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد.
ماده 3- خروج از كشور بدون ارائه گذرنامه يا مدارك مسافرت مذكور در اين قانون ممنوع است.
ماده 4- ورود به كشور و يا خروج از آن فقط از نقاطي كه بنا به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران تعيين و آگهي خواهد شد مجاز است.
ماده 5- بازرسي گذرنامه و مدارك مسافرت و رسيدگي به آنها در مرز با شهرباني كل كشور و در نقاطي كه شهرباني نباشد به عهده ژاندارمري كل كشور است.
مأموران مربوط مكلفند از ورود افرادي كه فاقد گذرنامه يا مدارك لازم براي ورود به ايران باشند جلوگيري نمايند.
تبصره - در مواردي كه افرادي فاقد گذرنامه و يا مدارك مسافرت براي مراجعه به ايران باشند در صورتي كه تابعيت ايراني و يا ايراني بودن آنان محرز شود با رعايت ماده 20 اين قانون مكلفند برگ بازگشت به ايران را از مأموريت هاي سياسي يا كنسولي ايران در خارجه دريافت نمايند.
ماده 6- برگ مسافرت موضوع ماده 9 و همچنين برگ بازگشت موضوع ماده 20 و پروانه هاي گذر موضوع مواد 29 و 30 از نظر اين قانون در حكم گذرنامه است.
فصل دوم - انواع گذرنامه
ماده 7- گذرنامه بر سه قسم است:
الف - گذرنامه سياسي.
ب - گذرنامه خدمت (اعم از فردي يا جمعي).
ج - گذرنامه عادي (اعم از فردي يا جمعي).
تبصره - مشخصات انواع گذرنامه از لحاظ رنگ و شكل و قطع و تعداد اوراق و نظاير آن و همچنين سازمان تهيه كننده آنها به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين مي گردد.
ماده 8- از تاريخ تصويب اين قانون گذرنامه هاي تحصيلي به تدريج به گذرنامه هاي عادي تبديل خواهد شد.
ماده 9- وزارت امور خارجه مي تواند در موارد لزوم با موافقت وزير امور خارجه براي كساني كه به مأموريتهاي خاص اعزام مي شوند به جاي گذرنامه برگ مسافرت انفرادي و يا دسته جمعي صادر نمايد. مشخصات برگهاي مذكور در آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد.
فصل سوم - گذرنامه هاي سياسي و خدمت
ماده 10- براي شخصيتهاي زير گذرنامه سياسي صادر مي شود:
1. رهبر
2. رئيس جمهور
3. رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام، رئيس مجلس شوراي اسلامي، رئيس قوه قضاييه، معاون اول رئيس جمهور، اعضاي شوراي نگهبان، توليت آستان قدس رضوي، وزراء دولت جمهوري اسلامي ايران و معاونان رئيس جمهور.
4. نمايندگان مجلس شوراي اسلامي، اعضاي مجمع تشخيص مصلحت نظام، اعضاي شوراي عالي امنيت ملي، نمايندگان مجلس خبرگان رهبري و اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي.
5. رئيس ديوانعالي كشور، دادستان كل كشور، رئيس ديوان عدالت اداري، رئيس و دادستان ديوان محاسبات، معاونان رئيس قوه قضاييه، رئيس‌سازمان بازرسي كل كشور، رئيس دفتر مقام معظم رهبري، رئيس كل بانك مركزي و رئيس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران.
6. رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح، فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، رئيس ستاد مشترك ارتش جمهوري اسلامي ايران و جانشينان ايشان، فرماندهان نيروهاي سه گانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و ارتش جمهوري اسلامي ايران، فرماندهي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران، فرماندهان حفاظت اطلاعات نيروهاي ياد شده.
7. نمايندگان مستقيم مقام معظم رهبري با معرفي رئيس دفتر ايشان، نمايندگان ويژه رئيس جمهور يا معاون اول رئيس جمهور به معرفي دفتر ايشان، نمايندگان ويژه هيأت وزيران جهت مأموريتهاي خاص به معرفي دفتر هيأت دولت و روساي دفاتر روساي قواي سه گانه و مجمع تشخيص مصلحت‌نظام.
8. روساي بنياد مستضعفان و جانبازان، سازمان تبليغات اسلامي، بنياد شهيد انقلاب اسلامي، جمعيت هلال احمر جمهوري اسلامي ايران، كميته ملي المپيك جمهوري اسلامي ايران و استانداران كشور و شهردار تهران.
9. روساي جمهور سابق، نخست وزيران سابق، معاونان اول سابق رئيس جمهور، روساي سابق مجلس شوراي اسلامي، روساي سابق قوه قضاييه، اعضاي سابق شوراي عالي قضايي با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه.
10. مشاوران مقام معظم رهبري و معاونان دفتر معظم له با معرفي رئيس دفتر ايشان، معاونان و مشاوران رئيس جمهوري، معاونان معاون اول رئيس‌جمهور، دبير شورايعالي امنيت ملي و روسا و دبيران كميته هاي شوراي مزبور، معاونان وزراء، روساي دفاتر تخصصي تحت سرپرستي بلافصل رئيس‌جمهور.
11. شخصيتهاي عالي مقام علمي، ديني، فرهنگي و روساي فرهنگستانها با موافقت رئيس جمهور.
12. روساي ديوان عالي كشور، دادستان كل كشور و ساير مقامات مندرج در جزء 5 و اعضاي شوراي عالي قضايي، وزراء و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان و معاونان رياست جمهوري و رئيس قوه قضاييه كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي عهده دار مناصب فوق بوده اند و روساي سابق نمايندگيهاي سياسي و كنسولي و بين المللي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه.
13. سفرا، مديران كل و معاونان آنان و روساي ادارات وزارت امور خارجه، مأموران ثابت سياسي و كنسولي.
14. مأموران مرز و مخابرات و كساني كه به نمايندگي از دولت جمهوري اسلامي ايران مقامي را در مؤسسات و نهادهاي بين‌المللي عهده دار مي شوند، پيكهاي سياسي و كساني كه به مأموريت موقت سياسي و كنسولي اعزام مي شوند با موافقت وزير امور خارجه.
15. رئيس، معاونان و مديران كل منطقه اي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، رايزنان و وابستگان فرهنگي كه در پوشش كادر وزارت امور خارجه به خارج از كشور اعزام مي شوند.
16. مديران كل مدارس خارج از كشور و دفتر همكاريهاي علمي و بين‌المللي و سرپرستي هاي مدارس خارج از كشور به پيشنهاد وزير آموزش و پرورش.
17. در غير از موارد ياد شده در بالا براي انجام مأموريتهاي خاص سياسي حسب ضرورت، با تشخيص وزير امور خارجه.
تبصره 1- همسران مشمولين بندهاي 1 و 2 و 3 اين ماده مي توانند از گذرنامه سياسي جداگانه استفاده نمايند.
تبصره 2- نام همسران افراد موصوف در بندهاي 4 تا 14 اين ماده در صورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضاي دارنده گذرنامه در گذرنامه سياسي ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و تفكيك گذرنامه و صدور گذرنامه سياسي جهت آنان با موافقت وزير امور خارجه امكان پذير خواهد بود.
تبصره 3- نام فرزندان ذكور كمتر از (18) سال مشمولين اين ماده و فرزندان اناث آنان تا هنگام ازدواج درصورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند، به تقاضاي دارنده در گذرنامه سياسي ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و درصورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و درصورت موافقت طبق مقررات اين قانون براي آنها گذرنامه خدمت يا عادي صادر خواهد شد.
تبصره 4- همطرازان مقامات مندرج در اين ماده (برطبق قانون نظام هماهنگ پرداخت) اعم از شاغل و سابق با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه از گذرنامه سياسي استفاده خواهند نمود.
ماده 11- براي اشخاص زير گذرنامه خدمت صادر مي گردد:
1. اشخاصي كه به عنوان همراه با رهبر يا يكي از اعضاي شوراي رهبري به خارج از كشور مسافرت مي نمايند.
2. اشخاصي كه به عنوان همراه در ارتباط با مأموريت با رياست جمهور يا معاون اول رئيس جمهور به خارج از كشور مسافرت مي نمايند با معرفي مقام مربوط.
3. اشخاصي كه به موجب تصويبنامه هيأت وزيران براي انجام مأموريت به خارج از كشور اعزام مي شوند با معرفي دفتر هيأت دولت.
4. كارمندان وزارتخانه ها و سازمانها و ارگانهاي وابسته به دولت و ارگانهاي نظامي كه به خارج از كشور اعزام مي گردند با معرفي وزير مربوطه و ذكر علت مأموريت.
5. مأموران اداري و فني وزارت امور خارجه و همسران آنها با موافقت وزير امور خارجه.
تبصره 1- نام همسر و فرزندان كمتر از 18 سال مشمولين اين ماده در صورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضاي دارنده گذرنامه خدمت در همان گذرنامه ثبت مي شود.
تبصره 2- نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران در خارج نمي توانند براي همسر و فرزندان همراه، گذرنامه خدمت جداگانه صادر نمايند ولي در صورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت موافقت طبق مقررات اين قانون براي آنها گذرنامه عادي صادر خواهد شد.
ماده 12- صدور گذرنامه سياسي و خدمت به عهده وزارت امور خارجه است.
ماده 13- مدت اعتبار گذرنامه سياسي و خدمت يك سال است مگر در مورد مأموران ثابت دولت در نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور كه اعتبار گذرنامه تا خاتمه مدت مأموريت آنان خواهد بود.
تبصره 1- تمديد مدت گذرنامه هاي سياسي و خدمت طبق مقررات اين قانون با موافقت وزارت امور خارجه در مركز توسط اداره گذرنامه و رواديد و در خارج از كشور توسط نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران انجام خواهد شد.
تبصره 2- كليه دارندگان گذرنامه هاي سياسي و خدمت در موقع ورود به كشور بايد گذرنامه خود را به وزارت امور خارجه تحويل دهند.
ادامه مطلب در بخش دوم
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند