فصل چهارم – اعتبار قراردادهای خصوصي

ماده 5- هرگونه تغيير در توليد، ارسال، دريافت، ذخيره و يا پردازش داده‌ پيام با توافق و قرارداد خاص طرفين معتبر است.

مبحث دوم- در احكام «داده‌ پيام»

نوشته، امضاء اصل

ماده 6- هرگاه وجود يك نوشته از نظر قانون لازم باشد، «داده ‌پيام» در حكم نوشته است مگر در موارد زير:

الف- اسناد مالكيت اموال غيرمنقول.

ب- فروش مواد داروئی به مصرف‌ كنندگان نهايي.

ج- اعلام، اخطار، هشدار و يا عبارات مشابهي كه دستور خاصی براي استفاده كالا صادر می ‌كند و يا از بكارگيری روش‌ های خاصي به صورت فعلي يا ترك فعل منع می ‌كند.

ماده 7- هرگاه قانون، وجود امضاء را لازم بداند امضای الكترونيكی مكفي است.

ماده 8- هرگاه قانون لازم بداند كه اطلاعات به صورت اصل ارائه يا نگهداری شود، اين امر يا نگهداری و ارائه اطلاعات به صورت داده ‌پيام نيز درصورت وجود شرايط زير امكان پذير می‌ باشد:
الف- اطلاعات مورد نظر قابل دسترسي بوده و امكان استفاده درصورت رجوع بعدی فراهم باشد.
ب- داده ‌پيام به همان قالبی (فرمتی) كه توليد، ارسال و يا دريافت شده و يا به قالبي كه دقيقاً نمايشگر اطلاعاتي باشد كه توليد، ارسال و يا دريافت شده، نگهداری شود.

ج- اطلاعاتی كه مشخص كننده مبدأ، مقصد، زمان ارسال و زمان دريافت داده ‌پيام می ‌باشند نيز درصورت وجود نگهداری شوند.

د- شرايط ديگری كه هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتي و يا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده ‌پيام مرتبط با حوزه مسئوليت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.

ماده 9- هرگاه شرايطي به وجود آيد كه از مقطعي معين ارسال «داده ‌پيام» خاتمه يافته و استفاده از اسناد كاغذی جايگزين آن شود سند كاغذی كه تحت اين شرايط صادر می‌ شود بايد به طور صريح ختم تبادل «داده‌ پيام» را اعلام كند. جايگزيني اسناد كاغذی به جاي «داده ‌پيام» اثری بر حقوق و تعهدات قبلي طرفين نخواهد داشت.

مبحث سوم- «داده‌ پيام» مطمئن

فصل اول- امضاء و سابقه الكترونيكي مطمئن

ماده 10- امضای الكترونيكي مطمئن بايد دارای شرايط زير باشد:

الف- نسبت به امضاء كننده منحصر به فرد باشد.

ب- هويت امضاء كننده «داده ‌پيام» را معلوم نمايد.

ج- به وسيله امضاء كننده و يا تحت اراده انحصاری وي صادر شده باشد.

د- به نحوی به يك «داده ‌پيام» متصل شود كه هر تغييری در آن «داده ‌پيام» قابل تشخيص و كشف باشد.
ماده 11- سابقه الكترونيكي مطمئن عبارت از «داده ‌پيام»ی است كه با رعايت شرايط يك سيستم اطلاعاتي مطمئن ذخيره شده و به هنگام لزوم در دسترس و قابل درك است.

فصل دوم – پذيرش، ارزش اثباتي و آتار سابقه و امضای الكترونيكي مطمئن

ماده 12- اسناد و ادله اثبات دعوی ممكن است به صورت داده ‌پيام بوده و در هيچ محكمه يا اداره دولتي نمي توان براساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتي «داده‌ پيام» را صرفاً به دليل شكل و قالب آن رد كرد.

ماده 13- به طور كلي، ارزش اثباتي «داده ‌پيام»ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روش‌ های ايمني به كار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله «داده ‌پيام» تعيين می‌ شود.

ماده 14- كليه «داده ‌پيام»هائی كه به طريق مطمئن ايجاد و نگهداری شده‌ اند از حيث محتويات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفين يا طرفي كه تعهد كرده و كليه اشخاصي كه قائم مقام قانوني آنان محسوب می‌ شوند، اجرای مفاد آن و ساير آثار در حكم اسناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضائي و حقوقي است.

ماده 15- نسبت به «داده ‌پيام» مطمئن، سوابق الكترونيكي مطمئن و امضای الكترونيكي مطمئن انكار و ترديد مسموع نيست و تنها مي ‌توان ادعای جعليت به «داده ‌پيام» مزبور وارد و با ثابت نمود كه «داده ‌پيام» مزبور به جهتي از جهات قانوني از اعتبار افتاده است.

ماده 16- هر «داده‌ پيام»ی كه توسط شخص ثالث مطابق با شرايط ماده (11) اين قانون ثبت و نگهداری می شود، مقرون به صحت است.

مبحث چهارم- مبادله «داده‌ پيام»

فصل اول - اعتبار قانوني ارجاع در «داده ‌پيام»، عقد و اراده طرفين

ماده 17- «ارجاع در داده ‌پيام» با رعايت موارد زير معتبر است:

الف- مورد ارجاع به طور صريح در «داده ‌پيام» معين شود.

ب- مورد ارجاع برای طرف مقابل كه به آن تكيه مي كند روشن و مشخص باشد.

ج- «داده ‌پيام» موضوع ارجاع مورد قبول طرف باشد.

فصل دوم- انتساب «داده‌ پيام»

ماده 18- در موارد زير «داده ‌پيام» منسوب به اصل ‌ساز است:

الف- اگر توسط اصل ‌ساز و يا به وسيله شخصي ارسال شده باشد كه از جانب اصل ‌ساز مجاز به اين كار بوده است.

ب- اگر به وسيله سيستم اطلاعاتي برنامه ‌ريزی شده يا تصدی خودكار از جانب اصل‌ ساز ارسال شود.
ماده 19- «داده ‌پيام»ی كه براساس يكي از شروط زير ارسال مي شود مخاطب حق دارد آن را ارسال شده محسوب كرده، و مطابق چنين فرضي (ارسال شده) عمل نمايد:

الف- قبلاً به وسيله اصل ‌ساز روشي معرفي و يا توافق شده باشد كه معلوم كند آيا «داده ‌پيام» همان است كه اصل‌ ساز ارسال كرده است.

ب- «داده ‌پيام» دريافت شده توسط مخاطب از اقدامات شخصي ناشي شده كه رابطه ‌اش با اصل ساز، يا نمايندگان وی باعث شده تا شخص مذكور به روش مورد استفاده اصل ‌ساز دسترسي يافته و «داده ‌پيام» را به مثابه «داده ‌پيام» خود بشناسد.

ماده 20- ماده (19) اين قانون شامل مواردی نيست كه پيام از اصل ‌ساز صادر نشده باشد و يا به طور اشتباه صادر شده باشد.

ماده 21- هر «داده ‌پيام» يك «داده ‌پيام» مجزا و مستقل محسوب مي گردد، مگر آن كه معلوم باشد كه آن «داده ‌پيام» نسخه مجددي از «داده ‌پيام» اوليه است.

ادامه مطلب در بخش سوم